Manolo Kazolo, personaxe dunha canción popular galega que de nenos nos cantaban, móstrandonos a face máis escura do que chamamamos tradición oral.
A violencia machista como fenónemo normalizado aínda que, supoñemos, rexeitado pola maioría.
Óscar Ansótegui volve a firmar o guión e dirección da peza da banda cercedense. Nela, Manolo Kazolo convértese nun personaxe de terror, implacable e sen rostro individual. Máis que os golpes, a súa violencia é o medo. O camiño é a elección, a liberdade dunha muller que nos mira buscando comprensión para saír desa prisión escura, na que un día afastado, entrou por amor.
Video e texto recollidos de Komunikando.net
Sem comentários:
Enviar um comentário